Ontboezemingen

Een volwassen leven leiden: hoe doe JIJ dat? (tag)

Nog even en Miss Deadline bestaat een half jaar! Maar oeioeioei jongens, het gaat er om spannen of ik dat jubileum ga halen hoor. Vorige maand had ik al een mini blogpauze. Dat gaf wat rust, maar nog steeds moet ik de motivatie en inspiratie van 6 meter onder m’n tenen halen, terwijl ik toch zo graag wil schrijven! Als je blogs over bloggen leest, geven ze allemaal hetzelfde advies: zorg dat je de lezer iets te bieden hebt. De oplossing voor een probleem, een antwoord op een vraag… En daar heb je me. Ik ben juist begonnen met bloggen omdat ik zelf vol zit met vragen over het leven en tegen (eerstewereld)problemen aan loop. Ik ben daar lang niet de enige in. Dat vermoedde ik al, maar door de reacties sinds ik begonnen ben met erover bloggen, weet ik het zeker. Op Miss Deadline wil ik mijn ervaringen en de inzichten die ik gaandeweg heb opgedaan delen…. Maar ik heb ook niet alle antwoorden! In tegendeel, ik ben verre van een expert op het gebied volwassen worden/zijn. Dus nu zit ik. Hoe kan ik nu over het leven schrijven, inspirerende adviezen en goede tips geven, als ik zelf maar wat aanklooi? Als ik het gevoel heb dat er geen enkele verandering, laat staan vooruitgang, te zien is? Ik weet het even niet meer.

Er zijn zoveel dingen aan het volwassen leven die ik nog niet snap of waarvan ik me afvraag: hoe doen mensen dat?!

Volwassen vragen

Dus ik dacht, weet je wat, ik doe het lekker anders. Ik lap de regels van het bloggen aan mijn laars en draai het om: ik vraag het gewoon aan jullie! Niemand heeft op álles een antwoord en dat hoeft ook niet. Zeker niet als we elkaar een beetje gaan helpen in plaats van ieder voor zich aanmodderen in het moeras van volwassenheid. De één weet dit, de ander heeft daar ervaring mee. Samen moeten we dan toch een stapje verder kunnen komen? Dus hier komen ze: al mijn vragen over het volwassen leven. Over de praktische zaken zoals werk en geld maar ook de diepere vragen over houding, gedrag en denken.

De vragen klinken nogal onzeker en naïef. Ik ben meedogenloos geweest en heb alles waarvan ik denk ‘daar zou ik wel wat volwassener in willen zijn’ opgeschreven, ook al schaam ik me er stiekem een beetje voor. Op schrift klinkt het al gauw wat dommig, maar dat is ook omdat ik niet tot in den treure wilde nuanceren. Vóór jullie overigens denken dat ik geen opvoeding heb gehad of nooit naar school ben geweest; in mijn jeugd heeft het me aan niets ontbroken – ik heb de beste ouders van de wereld – maar ik was bang. Gewoon bang, en dan vermijd je al gauw juist die ervaringen waarvan je veel zou kunnen leren…

Volwassen antwoorden

Ik wil jullie vragen om toch vooral jullie ‘antwoorden’ op deze vragen te geven!! Al is het maar een kleine tip, een overdenking of aanwijzing. Dat mag hieronder in een reactie maar ook privé via mail (msdeadline@gmail.com) of via Facebook (Messenger). Óf (en dit vind ik zo’n goed bedenksel van mezelf haha) door het invullen van de tag-variant van deze vragen. De ‘Volwassenheid 1.0 – HOE DAN?!?!?’-tag om precies te zijn. Neem de vragen over op je blog en geef jouw antwoorden of licht er één vraag uit en heb het daarover, het kan allemaal. Ik ben zooooooo ontzettend benieuwd naar jullie ervaringen en inzichten! Ik ga alles verzamelen en deel jullie beste adviezen vervolgens hier op Miss Deadline, dan hebben we er allemaal wat aan. (Ik zal natuurlijk wel eerst netjes vragen of je het goed vind dat ik je opmerking deel!)

Hoe leef JIJ het volwassen leven?

Praktische zaken

Geld. Ja, geld. Banaal, materialistisch en geenszins het antwoord voor een gelukkig leven maar jongens, het is toch wel verdomd fijn om geen geldzórgen te hebben. Ben ik nu de enige die op haar 35ste nog steeds moeite heeft om rond te komen? En nog met grote regelmaat een steuntje in de rug nodig heeft van haar ouders? (Als ik me ergens voor schaam, dan is het dat wel). Ik verdien minimumloon, geen vetpot maar ook geen armoe. Toch lukt sparen me niet echt en ik hoop van harte dat mijn 4ehands wasmachine het nog een poosje volhoudt. Dus wie heeft de gouden tip: rondkomen van minimumloon en toch op vakantie kunnen / sparen / leuke dingen doen / iets leuks kunnen kopen af en toe? Of is vraag ik nu teveel?

Zaakjes regelen. Ik haat dingen regelen. Dat ‘moeten’ vind ik vooral erg. Je hebt er niet om gevraagd, het kost tijd en geld en je krijgt er niks leuks voor terug, maar zonder kun je ook niet. Ik heb het over zaken als verzekeringen, pensioen, hypotheek, vaste lasten, testament, de belastingaangifte et cetera. Ik heb nota bene Nederlands gestudeerd maar nog begrijp ik vaak geen jota van die brieven en formulieren. Dus hoe weet je dan wat de beste /meest verstandige / goedkoopste keuze is. Wat moet wel en wat moet niet? Kan ik het alsjeblieft uitbesteden??

Huis-tuin-en-keuken-rampen. Wat doe je als een stop is doorgeslagen? De wasmachine is overstroomd? De wc verstopt is of de cv-ketel is uitgevallen? Op al deze vragen is mijn antwoord: mijn vader bellen. Tijdens mijn rij-examen lag de examinator in een scheur toen ik dat als antwoord gaf op de vraag wat te doen als er een rood lampje knippert op het dashboard (gelukkig wist ik het gewenste/officiële antwoord ook, maar als het ooit gebeurt, bel ik toch echt mijn vader!). Ik let heus op hoor, als hij komt om een stop te vervangen of de ketel te resetten, maar de volgende keer dat er weer wat is: ???? Ooit zal ik het toch echt zelf moeten kunnen…

Orde houden en tijdsmanagement. Elke week vraag ik me weer af, waarom doe ik in hemelsnaam nog de moeite om te stofzuigen? Je draait je om en het is toch overal weer kattenbakgrit. Ik heb laatst maar eens gegoogled hoe vaak je wat moet schoonmaken (de koelkast, de wasmachine, vloeren dweilen, koffiezetapparaat ontkalken en ga zo maar door). Als je die adviezen wilt opvolgen moeten we met z’n allen maar rap die hele vrouwenemancipatie ongedaan maken want je hebt er een fulltimebaan aan. En dan moet je ook nog boodschappen doen, (gezond) koken, sporten en iets van een soort van leven hebben ofzo. Waar haal je de tijd en energie vandaan?!

Sociaal & werk

Vrienden maken. Weet je nog vroeger op het schoolplein? Dat je gewoon op dat ene jongetje op meisje afstapte en zei “Vriendjes?” en dan was je vriendjes en dan ging je spelen? Ik niet. Durfde ik niet. En nog steeds niet. Als je de 12 gepasseerd bent, vinden anderen het ook al gauw raar als je zonder boe of bah mee gaat knikkeren geloof ik. Dus hoe doe je dat als volwassene; vrienden maken. Ik héb schatten van vriendinnen, maar soms is het fijn om je sociale kring wat uit te breiden.

Daten. Ik ben vrijgezel. Dat vind ik het op het moment wel prima dus ik date niet, maar stel dat ik dat wel zou willen, waar moet je beginnen? Ik vind het al moeilijk om ‘gewoon’ nieuwe mensen te ontmoeten. Ik snap mannen eerlijk gezegd ook niet zo goed. De helft van de tijd weet ik niet of ze me nu voor de gek houden of niet, de andere helft vraag ik me af wat ze nu willen (en vooral of ik dat wel wil). Nuchter durf ik niet op een man af te stappen, met een wijntje op doe ik (nog) idioot(er dan normaal), dus welke optie is er dan nog over?

Professionaliteit. Nergens voel ik me zo onvolwassen als op mijn werk. Ik stuiter, ik flap eruit wat ik denk, zeg het meteen als ik iets niet weet of durf, maak grapjes die te ver gaan (tegen de directeur, die dat gelukkig hebben kan), ik dans door de gang, praat teveel en lach te hard… maar als het eropaan komt te onderhandelen over arbeidsvoorwaarden of voor mezelf op te komen, ben ik stil. Ik zou me graag professioneler willen gedragen, assertiever willen zijn en meer luisteren in plaats van praten en stuiteren. Hoe houd je jezelf in toom? Hoe kom je volwassen over? (Misschien beginnen met mijn uiterlijk? Ik word nog vaak aangezien voor student met mijn gympies, hoodie en rugzak haha)

Levenskunst,

Nu komen de echt moeilijke vragen. Levensvragen die me vaak bezighouden, sommige ervan heb ik al eens eerder hier op Miss Deadline gesteld:

Kinderwens. Hoe weet je of je kinderen wilt? Hoe voelt een kinderwens en hoe weet je dat zeker? En als je kinderen wilt, hoe weet je dan of je in staat ben ze met raad en daad op te voeden tot zelfstandige volwassenen (als je jezelf nog allesbehalve van een volwassene voelt)?

Baan. Hoe weet je wat echt bij je past. Wat je levensdoel is, je passie? Datgene wat het voor jou waard is om het grootste deel van je tijd en energie in te steken – en als het even kan ook nog mee in je levensonderhoud te voorzien?

Gezond verstand. We voelen en denken van alles. Hebben een mening. Vullen onuitgesproken gedachten en oordelen van anderen in. Maar hoe weet je wat ‘normaal’ is, wat redelijk is? Wanneer je gezond verstand aan het woord is of wanneer je je aanstelt of overdrijft? Hoe en in hoeverre kun je op jezelf vertrouwen? Wie zegt dat jij het bij het rechte eind hebt en op het juiste spoor zit?

Levenshouding. Ik weet het heus wel hoor: positief in het leven staan, laten gaan en je niet druk maken. Maar weten en doen zijn twee totaal verschillende dingen. Vasthouden snap ik, wegdrukken kan ik ook heel goed en ik ben kampioen in malen en piekeren. Maar loslaten en vergeven… ik snap dat het beter is, ik wil het heel graag, maar ik wet niet hoe het moet. Echt, heel praktisch: wat betekent loslaten? Er niet meer aan denken? Daar heb je toch geen controle over? En vergeven, wat houdt dat in? Het is niet hetzelfde als vergeten en ook niet hetzelfde als verzoenen, maar wat dan wel? En, elke keer weer: hoe dan?!?!

‘Volwassenheid 1.0 – HOE DAN!?!?’-tag vragen

Voor degenen die het leuk vinden hun visie op mijn dilemma’s van het volwassen leven te geven op hun blog (graag!) heb ik een tag-vragenlijst gemaakt: de ‘Volwassenheid 1.0 – HOE DAN!?!?’-tag. Hier komen de vragen nog een keer, maar dan in handig knip-en-plak-stijl:

  1. Hoe ga jij om met geld? Hoe zorg je dat je rondkomt elke maand, nu een leuk leven hebt én zonder zorgen de toekomst tegemoet gaat
  2. Hoe regel jij de papierwinkel? Hoe weet je wat je allemaal aan verzekeringen, voorzieningen en vooruit-zieningen (geen woord, maar ik kom even niet op een betere term) moet regelen en hoe pak je dat aan?
  3. Weet jij wat je moet doen bij huis-tuin-en-keuken-rampen?
  4. Hoe hou jij alle ballen in de lucht: het huishouden, boodschappen, koken en sporten en ook nog tijd voor jezelf. Hoe zorg je dat alles wat gedaan moet worden ook gebeurt zonder drie extra armen en benen?
  5. Hoe ontmoet je nieuwe mensen en leg je contact?
  6. Zelfde als 5 maar dan op liefdesgebied: hoe begin je met daten en waar zit de vertaalknop voor het mannenbrein (/partnerbrein)?
  7. Hoe gedraag je je professioneel en assertief op het werk?
  8. Hoe weet je of je kinderen wilt, en zo ja, hoe je ze het beste kunt opvoeden?
  9. Hoe weet je wat/welke baan echt bij je past. Wat je levensdoel of passie is?
  10. Hoe herken je je eigen gezonde verstand en leer je vertrouwen op dat stemmetje
  11. Hoe ontwikkel je een volwassen levenshouding: wat is loslaten, wat is vergeven en hoe doe je dat?
  12. Last but not least (en hier ben ik misschien nog wel het meest nieuwsgierig naar): HOE en/of VAN WIE heb je dit allemaal geleerd?

Moeilijke vragen, lastige vragen, naïeve vragen, gênante vragen… vind ervan wat je wil (maar wees aardig aub). Stiekem denk ik dat veel van jullie óók de suffe vragen wel herkennen en delen. En anders ben ik echt een uilskuiken en hoor ik alleen maar nog liever jullie levenswijsheden!

Dus kom maar door met de inzichten, opmerkingen, aanwijzingen, tips, adviezen, ervaringen of andere vragen. Dat kan hieronder in een reactie, privé via mail of Facebook, of door de ‘Volwassenheid 1.0 – HOE DAN ?!?!’-tag in te vullen op je blog (ik zou het natuurlijk heel fijn vinden als je me laat weten dat je de tag hebt ingevuld!)

Samen zullen we dat volwassen varkentje eens even wassen!

11 thoughts on “Een volwassen leven leiden: hoe doe JIJ dat? (tag)

  1. Pak elke maand 1 deelgebied grondig aan. Begin bv met financien. Er is op internet veel te vinden, zoek wat bij je past en begin er mee, tot je het op orde hebt en makkelijk kunt bijhouden. Als je zoveel vragen hebt, creeert het chaos als je dan weer hier en dan weer daar mee bezig gaat. Zet een plan op, mbh van internet of medebloggers en maak dat je eigen endan pas een nieuw gebied aanpakken. Maak lijstjes, planning en langzaam maar zeker krijg je goede regelmaat en overzicht.

    1. Dankjewel voor je tips en adviezen! Het structureel aanpakken is een heel goed punt, want ik heb inderdaad het gevoel dat het me overweldigt al die vragen en dan zie ik door de bomen het bos niet meer (en gebeurt er zo goed als niets). De tip om elke maand een ander gebied aan te pakken vind ik wel een hele mooi! Dus dankjewel 🙂

  2. Knap hoor, dat je je vragen gewoon eens allemaal open een bloot stelt. Ik wil er wel eens mee aan de slag gaan.
    Wat ik wel al graag wil zeggen is: mijn blog geeft geen oplossing voor een probleem of het antwoord op een vraag. Mijn blog is mijn plekje waar ik dingen van me kan afschrijven (en denk dat dat bij jou ook zo is) en blijkbaar zijn er toch mensen die dat graag lezen. Niet omdat het iets oplost, maar omdat het inzicht geeft in hoe andere mensen er over denken en dat het vaak gewoon heerlijk herkenbaar is waardoor je je minder alleen voelt in gekke gedachtenkronkels. Blijf dus graag gewoon verder bloggen zoals je doet als je dat fijn vindt, want ik vind het alvast fijn om het te komen lezen.
    Annelies onlangs geplaatst…Ik volg niet meerMy Profile

    1. Ik zou graag jouw ideeën horen als je zover bent!
      Mijn blog is inderdaad, net als bij jou, vooral ook mijn plek om te schrijven over wat mij bezighoudt, maar ik heb toch ook wel als doel om andere mensen af en toe wat inspiratie of inzicht te bieden. Maar je hebt helemaal gelijk hoor, dat het vaak al genoeg is om gewoon je gedachtenkronkels te delen, het is zo fijn om te lezen dat je niet de enige bent! Dank je wel voor je lieve woorden en compliment, dat is altijd goed om te horen!

  3. Wat mooi dat je je open stelt voor adviezen en inzichten van anderen. Dat je daar veel uit hebt kunnen halen, lees ik in je 2.0 blog. Als ik naar mezelf kijk, draait alles om balans en dicht bij mezelf blijven. Daar is alles aan gekoppeld in mijn leven. Mijn werk, de opvoeding van mijn kinderen, mijn reizen, etc. Ik vind het een mooie tag. Ik ga hem overnemen! Ik kom hier voor het eerst en dit is een leuke binnenkomer.
    Sheila onlangs geplaatst…De wat-denk-je-zelf techniek; sta niet meer met je mond vol tandenMy Profile

    1. Welkom op Miss Deadline en super leuk dat je mijn tag gaat overnemen! Stuur me een berichtje via fb of insta als je tag erop staat, dan deel ik je blog ook via mijn accounts.

      Balans is echt het sleutelwoord lijkt me, maar dat vind ik vaak nog wel zoeken hoor. Gelukkig mag je in het leven spieken want ik leer veel van andere mensen en hoe zij het doen, vandaar deze tag ????

  4. Iedereen klooit maar wat aan ???? Dus je bent al op de goeie weg. Ik heb ook tot ruim in de dertig overal mijn ouders voor gebeld en gevraagd of ze me konden helpen. En nog: ze zijn de aangewezen personen om de hond op te vangen als wij met vakantie gaan, bijvoorbeeld!
    Maar je ouders zullen er niet altijd zijn (helaas). Volwassen worden is uit je comfort zone stappen en nieuwe ervaringen aangaan. Hoe vaker je dat doet, hoe makkelijker het wordt. En je hebt altijd de hulplijn van ouders, vrienden, collega’s, om op terug te vallen.
    Uiteindelijk bepaal jij hoe je je leven leeft. Als jij niet elke 8 uur je toilet schoonmaakt en je buurman wel, dan is dat prima. Zolang je prettig en gezond kunt leven is een keer de afwas tot drie dagen later staan geen probleem (tenzij er enge beestjes over je vuile borden lopen: dat is niet gezond). :S
    Als ik tijd heb, zal ik eens naar de vragen kijken. Ik heb net ook al een tag gedaan, ik kan er best nog wel eentje doen.

  5. Viavia kom ik op je blog terecht en deze TAG vind ik zelf een leuke TAG en neem ‘m dus van je over. Je vind ‘m te zijner tijd op mijn blog papillon60.blog. En ik ben wel benieuwd naar je verhalen dus ik ga je volgen (maar niet via de email…).

  6. Als volwassene is het inderdaad belangrijk om verschillende zaken te regelen voor een later tijdstip. Nadenken over je financiën vind ik zelf bijvoorbeeld erg belangrijk. Daarnaast is het onderwerp testament ook iets wat ik verder ga onderzoeken de komende tijd.

  7. Aan de ene kant moet je je niet laten opdringen wat belangrijk is. Dat bepaal je ook zelf. Het is ook goed om een jonge geest te houden. Wel is mijn eigen ervaring dat bepaalde dingen belangrijker worden naarmate je ouder wordt. Je moet niet alles tegelijkertijd willen regelen. Nadenken over je testament is misschien helemaal nog niet aan de orde. Wel is het goed om al eens na te denken over welke bezittingen je werkelijk waardevol vindt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.